hartjes en valentijnsdag :-)

Grüss Dich!
Even een kort berichtje uit t zuiden :-)
Maandag had ik mn toppunt van sociaal gedrag: Ben met een van de verpleegkundigen warme choco gaan drinken na het werk. En nix geen medische praat, maar gewoon over muziek en Innsbruck en weet ik veel wat. Fijn!
Gisteren en vandaag stond ik weer op OK, maar dit keer niet de vaatchirurgie, maar de hartchirurgie. Tikkie heftiger en ingewikkelder. De anesthesisten waren weer superaardig en knettergek als altijd (met NaCl-spuiten elkaar natspuiten, etc), hoewel de vrouwen soms toch wat aan de bitse kant zijn, dus die vermijd ik maar ;-) Gisteren heb ik gezien hoe ze een ventrikel septum defect (=gat in de wand tussen de 2 kamers van het hart) gingen repareren bij een meisje. Tijdens zo'n operatie wordt een trans oesophageale echo (echo door de slokdarm) gemaakt, en daar mocht ik ook even mee spelen!!! Leuk!! Ze leggen dan het hart helemaal stil tijdens de OK en dan wordt de hartfunctie door een hartlong-machine overgenomen. Interessant om te zien allemaal!! Raar dat een hart dan eventjes "dood" en slap is. Soms doen ze er zelfs ijs op, zodat het langer zonder zuurstof kan, ziet er ook heel gek uit! Het is toch wel een soort magie hoor wat die hartchirurgen doen.. Vandaag was er een longOK, waar ze een tumor uit gingen snijden. Vaag om zo'n long te zien, waar geen lucht meer inzit, zielig hoopje is het dan ineens! Tweede OK was een pace-maker implantatie. dat was ook wel beetje spannend, was als zo'n ding dan aangesloten is gaan ze hem testen door het hart te laten fibrileren (=functionele stilstand) en dan daarna met de pace-maker een skock te geven en te kijken of het hart het weer gaat doen. De eerste keer ging alles goed, maar bij de test, bleef het hart vrolijk doorfibrileren en moest er een echte ER defibrilator aan te pas komen: "Loading at 200 volt, loaded, CLEAR!!!!", maar dan op zn oostenrijks: "Achtung!!" :-S Pas na de 2de keer met de defibrilator ging het hart het weer doen. Ik vond het best spannend, maar de anesthesist en het anesthesie personeel gingen vrolijk door met Hollander-grapjes maken en mij proberen tirolerisch te leren (jaja, zeg maar eens eekhoorn-staart op zn tirols!! oachhoarnzaen ofzo?? :-D). Ik heb vandaag in ieder geval mijn dosis lachen wel weer gehad, altijd goed!
Maandagavond heb ik eindelijk weer eens een engelstalige film gekeken, wat ontzettend fijn, dat duitse nasynchroniseren is echt verschrikkelijk!! Gelukkig heeft die lieve JW me een stapel dvd's opgestuurd :-) En gisteravond heb ik risotto à la Laura gekookt, jamjam!! Dus na een dikke 3 weken in Oostenrijk begint de Nederland nostalgie te komen. Ik werd bijna sentimenteel toen ik in de supermarkt belgische wafels zag met NLse tekst op de verpakking!! Haha!!

Goed tot zover. Servus die Mädeln und ciao dabei!!

$iui