afscheid van Innsbruck :-(

Grüssdich!

Mijn laatste weekje in Innsbruck zit erop. Intussen ben ik al in het zonnige Sölden aanbeland..
Deze week heb ik mezelf aan arts assistente Martha gekoppeld, die ik al van de pijnpoli kende. Eerste dagje weer op de gefäß, 2x geintubeerd en zowaar een infuus raak geprikt. Martha was zo blij met mn secretaresse skills dat ik de dag erna meemocht naar de HNO-OP(=KNO-OK). Lekker oren uitmesten en amandelen knippen kijken. Letterlijk, want deze operaties verlopen relatief snel en probleemloos, dus installeerden wij ons in onze luie stoel, lekker onderuitgezakt, kijkend naar het tv beeldscherm, waar we de manoeuvres van de chirurg op konden volgen. Erg veel lol gehad en dan is er natuurlijk altijd nog het gesprek vd dag om op terug te vallen:
- maandag: En heb je dit weekend nog geskied? Waar was je, hoe was de sneeuw? Daar en daar was een lawine heb ik gehoord! Blablabla..
- dinsdag: Ik heb nieuwe skies gekocht in de uitverkoop. Hoe duur? Zo goedkoop! Wow! Ja, die en die schoenen zijn echt geweldig. Hmmm.. Ja ik moet ook eens nieuwe skispullen kopen.. Blablabla..
- woensdag: Lekker weer vandaag he? Zekers, maar we hebben juist sneeuw nodig met deze slechte winter. Het is dit jaar echt furchtbar! Off piste skien heb ik het hele jaar nog niet gedaan. Vorig jaar was zo geweldig en nu dit! Ja, het klimaat, blablabla..
- donderdag: En, ga je dit weekend nog skien?
- vrijdag: Weet jij hoe het weer wordt dit weekend? Ik ga namelijk daar en daar skien.. Blablabla.. Heb je trouwens die skiwedstrijd op tv gezien? Weet jij wie er heeft gewonnen?
Ik vermaak me wel,kan ik eindelijk is ongestoord over, ja, je raadt het al, skien praten!
Anyway, praten was toch al niet echt nodig, want daarhadden we 4 kakelende OP-schwesters en vrouwelijke chirurgen voor :-( Verschrikkelijk, wat een kippenhok!
Woensdag weer HNO en ´s avonds zowaar voor het eerst de stad in gegaan met een local (Martha en een vriendin van haar). Donderdag aan Martha blijven kleven en naar de keizersnede-OP en later op de avond nog een kijkje op de kaakchirurgie (te ranzig voor woorden!! Maar wel weer enorm gelachen met Martha en de anesthesie-vpk Hannes: als afscheid deden ze met zn 2en een wave voor me :-D).
Vandaag dan mn laatste dagje op de herz-OP met dr. Hans. Pt had echt een giga-groot hart met overal verkalkingen. Toen deed het beademingsapparaat t niet, iig lekker spannend! Tussendoor aan al mn anesthesie vrienden chocolaatjes uitgedeeld en langzaam aan van iedereen afscheid genomen. Prof Balogh beloonde me met een super beoordeling :-) En toen was het dan echt tijd om thuis mn koffers in te pakken en van Michael afscheid te nemen (droevig toch wel). Gertrud bracht me tot aan Ötztal Bahnhof en nu ben ik dan weer thuis bij Liesel :-)
Mn laptop is dood en deze compu is niet altijd beschikbaar, dus vanaf nu wrs weinig verhaaltjes. Komende week komt studie-vriendin Judith skien en dan volgende week mn ouders, broer, zus en aanhang en mn duitse vrienden van vorig jaar. Ich freue mich schon! Daarna gaat het leven weer door.Gelukkig bleek vandaag dat ik MRSA negatief ben (pfjoe..). En dan hopelijk snel weer terug naar hier! Ik begin de smaak van Tirol te pakken te hebben!!!

Virtie! Siui

ps. Nieuwe fotoos op mn andere site: http://siui.spaces.live.com/