Tiefschnee met Peter en mn eerste skitour!

Servus griasenk (dialect)!

Vorige week zaterdag een ge-wel-dige dag gehad in Sölden met Peter en mn duitse vrienden Andreas en Kerstin. Het was bewolkt en sneeuwend met af en toe zon. Peter wist dat er op de gletscher 50 cm neuschnee was gevallen, dus wij onze pieps (lawinezender) en lawinereddingsrugzak om en direct daarheen voor het vervolg op onze tiefschnee cursus van vorig jaar. Het was zoooo gaaf! Tot boven je knieën in de tiefschnee en dan korte bochtjes maken. Aan t begin ging t super, later werd de sneeuw wat zwaarder en werden mn bochtjes ook minder mooi. Maarrr, ben de hele dag maar 1x gevallen, is toch een verbetering tov de 1000x van vorig jaar ;) En Peter was ook trots op ons :D We sloten de dag af met een afdaling door het bos, waar alleen de einheimischen skiën. Bijna geen sporen dus en overal waar je keek bomen (goed dat we dit jaar allemaal met helm skieden :p). Erg diepe sneeuw ook, erg bijzondere ervaring! Totaal afgemat kwamen we in het dorp aan, waar we met Peter nog een drankje deden en toen weer afscheid van elkaar namen.. Tot volgend jaar maar weer! Voor mij was het echt precies wat ik nodig had na een drukke week werken. Heerlijk!

Deze week begon met 3 dgn privé les aan een duits meisje en vervolgens 2 NLse kindjes. Het was wel ok, want ze waren allemaal aardig en de ouders trakteerden me steeds op lunch, maar het skiën was saai, want de kinders waren erg bang aangelegd en wilden niet eens de Alpensafari doen (speciaal voor kinderen aangelegde bospaadjes met nepdieren), omdat ze dat te eng vonden. Dus ik maar steeds saaie oefeningen doen op de piste, om dan ten minste hun techniek maar te verbeteren als ze per sé geen lol wilden hebben :S De afgelopen 2 dgn was ik weer bij de kleintjes in Boboland: 4 en 5 jarigen die net voor het eerst met de sleeplift gingen. Erg leuk, want die kleintjes die gaan ten minste gewoon.

Ook heb ik deze week weer wat leuke nieuwe skileraren leren kennen, die helaas maar tot dit weekend blijven :( Maandagavond was ik naar een voordracht gegaan van een skileraar over Obergurgl (geschiedenis, mooie fotoos, zomer versus winter, etc), erg interessant en leerzaam. (Wisten jullie bijvoorbeeld dat Obergurgl maat 150 inwoners heeft, maar dat daar in de winter 500 seizoenarbeiders en 5000 gasten bijkomen?) Daar waren ook skileraressen Lizi en Liz, met wie ik vervolgens tot 1u heb zitten naborrelen bij een grote open haard in één van de hotels hier. Zij hadden gisteren een skitour georganiseerd en nodigden mij ook uit. Een skitour wil zoveel zeggen als dat je eerst met ski's de berg oploopt om er vervolgens (met veel meer voldoening dan normaal) weer vanaf te skiën. Zo stond ik gisteravond om 19.00 voor het eerst op (gehuurde) tourenski's. dat zijn ski's waarvan je de binding zo kan instellen dat de hiel van je schoen ofwel vast zit, ofwel los is. In dat laatste standje kun je je net als bij langlaufen goed afzetten. dat doe je dus terwijl je de berg omhoog loopt. Ook wordt er onder de ski een stoffen vel geplakt, waardoor de ski niet wegglijdt. De schoen kun je ook op 2 manieren instellen: flexibel voor tijdens het lopen en stug voor tijdens het skiën. Om 19u verzamelden we dus onderaan de berg met 11 skileraren en toen: "los geht's!". De rest begon in een echte berggeiten noodvaart de berg op te lopen en ik kwam er hijgend achteraan. Eén van de anderen had door dat dit te anstrengend voor mij was en besloot samen met mij op een wat rustiger tempo verder te gaan, erg lief! Zo liepen we dus in het donker de skipiste omhoog. Prachtig alle sterren! Toen we bij het licht van het dorp vandaan waren konden we miljoenen sterren zien, zo mooi was het zelfs in Afrika niet.. Toen we wat hoger kwamen was het ook leuk om de lichtjes van het dorp onder ons te zien. Het is heel bijzonder om 's avonds op de piste te zijn. Soms doemde er ineens een schijnwerper voor ons op, omdat één van de pistenbulli's de piste aan het prepareren was. Dan was het ook erg belangrijk om ons zichtbaar te maken, zodat hij niet over ons heen zou rijden :p Ook kwamen er aan het begin nog wat betrunken skiërs vanaf een berghut naar beneden rausen, sommige zagen ons pas op het laatste moment. Niet gek, als je met je zatte hoofd in het donker je zonnenbril ophoudt, zucht.. Maar gelukkig gebeurde er nix.
Ik vond het wel behoorlijk heftig qua inspanning! We liepen dan ook een best steile rode piste omhoog.. Maar stapje voor stapje kwamen we steeds een beetje dichter bij ons eindpunt: het restaurant bovenop de Hohemut (700 hoogtemeters vanaf ons startpunt). Met mn laatste beetje energie sleepte ik me omhoog en het was achteraf erg bijzonder en zeer de moeite waard! Uitgeput was ik wel.. Ondanks dat het -14 gr was buiten, was ik zeiknat van het zweet. In het restaurant zeeg ik neer op een bank en kwam weer op adem onder het genot van een warme choco met slagroom. Een aantal andere skileraren waren met de lift omhoog gekomen (mietjes!!), dus het was erg gezellig! Na een uur uitrusten schakelden we onze bindingen en schoenen om naar de ski-modus, haalden de vellen van onze ski's af en skieden we de berg af met als enige verlichting de maan, de sterren en de hoofdlampjes die een paar van ons bij zich hadden. Wat voelde ik me een bikkel zeg! Thuis aangekomen was ik doodmoe. Na een hete douche ging ik lekker in bed liggen, waar ik vanochtend wakker werd met spierpijn in iedere spier die ik heb :D. Vandaag was ik ook zó moe.. Maar nog steeds erg voldaan. Vanavond lekker lang slapen.

Morgen laatste werkdagje en zaterdag komt Rast'o al en ben ik een week vrij, zinin!!

Veel liefs en een dikke kus vanuit Obergurgl!!

SiuSan