Door de jungles van Botswana (kumbajee kumba-jana)

Hallo!!!

Hier zijn we weer. Deze keer met een internetsnelheid van 0 kb per uur, maar dan ben je wel in Zimbabwe!

Cape Town
Even denken, we zijn geeindigd na onze geweldige Tafelbergbeklimming. Daarna hebben we met het klimteam heerlijk gegeten in Mama Africa ($$ had zelfs kudu, zo'n grote antilope, op haar bordje en bleek een ware carnivoor!). 's Avonds viel uiteraard de stroom weer uit, dus wild stappen ging wederom niet door. Maar uiteraard was de bar van onze backpacker een goede tweede optie!
De laatste dag in Kaapstad zijn we naar het strand geweest. Het eerste strandbezoek aan de westkust. Het weer was stralend heet en de zee was enorm koud!! Volgens mij kwam de golfstroom rechtstreeks van Antartica! $$ wist zichzelf te koelen met een voetenbad (waarna haar voeten gevoelloos waren en ze nauwelijks op haar benen kon blijven staan) en ik heb mezelf er een keertje in weten te dompelen, maar uiteraard niet kopje onder! Hierna kon ik warempel een heel half uur in de zon blijven 'bakken', wat een absolute recordtijd is.
Na 2 uur op het strand was het tijd om voor de laatste keer een gezellige avond te hebben in Kaapstad. Samen met onze vrienden Anne en Charlie hebben we weer gegeten en vervolgens zijn $$ en ik naar de film Munich gegaan om ons gelukkige gevoel te versterken (not!). Naderhand hebben we er maar een borrel op gedronken en zijn redelijk vroeg gaan slapen.

On the road again..
De volgende dag ging om 6 uur onze wekker voor het volgende strijdplan: in 2 dagen van Kaapstad naar Pretoria crossen (kleine 1600km). Om 7 uur reden we weg en over de eerste 1000km troffen we een kaarsrechte weg van 2 baantjes (1 de ene kant op en zonder middenberm ook 1 de andere kant op). Het landschap was saai en droog, de zon brandde als hel, wij werden slaperig en toen we de ramen open deden voor frisse lucht bleek dat een hete fohn. Kortom, we survived en 12 uur later waren we in Bloemfontein.
De volgende dag konden we relaxt starten, want we hadden nog maar een kleine 600km te gaan. 200km voor de finish in Pretoria besloten we voor de laatste keer te tanken en lieten de olie bijvullen. 100km later, op de chaotische ring Jo'burg, viel ons op dat er stinkende rook onder onze motorkap vandaag kwam. Met nog maar een uurtje te gaan en ring Jo'burg als de slechtste plek voor een pitstop (goede keuze als je van je auto beroofd wilt worden) besloten we het even aan te kijken. Toen we Pretoria bereikten ging het niet langer. De klep ging open en zelfs wij konden het defect makkelijk opsporen: de dop van de olietank ontbrak en er zat olie over alle mogelijke onderdelen van de motor (en dat stinkt en rookt als een idioot!). We schakelden een hulptroep in (in de vorm van een voorbijgaande Afrikaner) en die wist mijn slaapshirt als plug te gebruiken voor de olietank. Aangekomen bij het medical guesthouse kwam onze held Ian (van de autohuur) ons redden met een opperslecht humeur, wat door onze stralende aanwezigheid weer snel veranderde. Achteraf gezien zijn we erg gelukkig dat er nog net een drup olie in zat en dat we niet de motor naar de klote hebben geholpen, want dat had een duur grapje geweest!

Pretoria
's Avonds hebben we heerlijk gegeten en gekletst met onze oude vrienden (en een heleboel nieuwelingen) in het guesthouse en zijn daarna naar onze backpacker gegaan.
Zaterdag moest het er eindelijk van komen: onze chico moest terug naar Ian :-(. Nadat we hem lieten schoonmaken bij een benzinepomp om wat goodwill te kweken bij Ian, bleken de nieuwe krasjes wel wat meer op te vallen. Gelukkig deed Ian niet echt moeilijk erover (de videotape van onze auto 3 maanden terug was kwijt en wij wisten van niks :-)) en zonder problemen kwamen we weg. Het was wel even wennen zonder chico... Gelukkig kon Joris ons ophalen om naar de braai te gaan. De braai was weer fantastisch gezellig. Terug namen we een taxi.
Zondagochtend waren we vroeg uit de veren om onze financien te regelen. We hebben de plaatselijke flappentapper leeggepind om onze overlandtour te betalen. Voor we het wisten stond taxi Anne voor de deur, want we moesten mee naar cricket. Ja beste mensen, we blijven onze horizon verbreden. Cricket is een ware volkssport in ZA (net als voetbal in NL) en Joris (de kenner in het gezelschap) had kaartjes geregeld voor de kraker ZA-Australie. Cricket is een van de sporten waarin met een knuppel tegen een bal wordt geslagen en het hoogtepunt bestaat uit het omvallen van een wicket (stokje). Het is een saaie sport, waarin vaak voor lange tijd niks gebeurd. Helaas raak je daardoor soms je concentratie kwijt en mis je het hoogtepunt van de ochtend :-). Bij de eerste regenbui (na 2,5 uur) zijn we hem gepeerd en hebben duitse Anna opgezocht en zijn gezellig gaan eten in Hatfield.

OVERLANDTOUR
Maandagochtend werden we later dan afspraak opgehaald in Pretoria. Direct ontmoetten we onze gids Deon (uitspraak als in Celine Dion) en onze reisgenote Sue uit Australie van 48. Wij vieren vormen het complete reisgezelschap. Maandag was vooral een lange dag rijden in een niet al te comfortabele minibus. De enige afwisseling werd gebracht door de ontsmettingsbakken voor mond en klauwzeer in Botswana. De overnachtingsplek in Nata was prachtig! Onze geplande tentovernachting was ge-upgrade naar een chalet. Helaas was het er ook erg vochtig, dus een goede plek om levend gevild te worden door muggen (ik, ML, had de eerste 30 beten te pakken ondanks ladingen deet).
De volgende ochtend waren we vroeg uit de veren om naar Chobe NP te gaan. Onderweg startte de wildlife show. Naast de snelweg liepen olifanten in het wild! Ongelooflijk! Na onze tent opgezet te hebben waren we toe aan een verfrissende duik. We hebben heerlijk een uurtje bij de pool gelegen tussen alle juppen en kakkers die heel veel geld betalen voor hun huisjes. In de late middag vertrokken we met een 4x4 vehicle het NP in. We zagen veel krokodillen, olifanten, hippo's, antilopen, giraffes en vooral vogels... Helaas weer geen leeuwen.
's Avonds hebben we een door Deon bereid culinair hoogstandje gegeten (in hoeverre dat kan zonder koeling en met alleen een vuurtje). Daarna zijn we uiteraard de bar weer gaan opzoeken en veel eerder afgehaakt dan onze twee reisgenoten, die een intiem onderonsje hebben gehad!
Na vreselijk slecht geslapen te hebben in een tent vol insecten (we zijn echt nergens meer bang voor!) op een matje van 1mm en zonder kussen naast een meer vol herrie makende hippo's, stonden we vanmorgen weer op. Uiteraard voelden we ons enorm blij dat we niet door de hippo's waren geplet...
Vandaag hebben we de 'most fucked up border of africa' gepasseerd (citaatje van gids Deon). Ons paspoort heeft weer een prachtig stempeltje erbij ter waarde van 20 euro. Nu zijn we in het meest corrupte land wat er bestaat... We zijn dan net aangekomen bij de Vic Falls, maar hebben ze nog niet gezien. Morgen gaan we een dag raften over de mighty Zambezi!! Vandaag gaan we de dag afsluiten met een booze-cruize :-D

Tot laterzz! $$ en ML