Kerst in een schoon ziekenhuis

Hallo lieve mensen,
Bij deze zal ik (Marlies) jullie even op de hoogte houden van de stand van zaken hier in Pretoria. Gistermiddag hebben Sius en ik een huisarts bezocht. Sius liep inmiddels 8 dagen met koorts en na 3 dagen antibiotica (Augmentin) zat er geen enkele verbetering is. De huisarts, een aardige dikke man, stuurde ons door voor een X-ray. Op de foto was een infiltraat in de rechteronderkwab van de long te zien, dus diagnose pneumonie (longontsteking).
Terug bij de huisarts kregen we te horen dat ze zich beter kon laten opnemen voor intraveneuze therapie (in bloedbaan). De kans dat pillen nog zouden werken was klein. Natuurlijk schrokken we ervan, maar we wisten allebei dat er niks anders opzat. Met alle schrikbeelden van het Kalafong hospital in ons hoofd hebben we ons een priveziekenhuis laten aanraden. No way dat ik Sius in een gore troep als het Kalafong zou achterlaten (en dat zou ze zelf ook echt niet toestaan uiteraard).
In het Little company of Mary waren ze gelukkig bereid om Sius op te nemen (dank aan de huisarts, die dit arrangeerde). Nadat we de plaatselijke flappentapper hadden geplunderd uiteraard (we kregen 50 briefjes van 12 euro, haha), want niks zonder geld in dit land.
Omdat Sius zo gigantisch hoestte, kreeg ze een priveroom. Helemaal niet erg natuurlijk. Het zag er erg schoon en netjes uit, er is zelfs tv en de zusters/dokters waren aardig. Geen van alle bovenstaande dingen zul je in het Kalafong meemaken. We zagen ook weer stuwbanden, vacuumsysteempjes voor bloed prikken, goede bloeddrukmeters, naaldencontainers op iedere kamer en pleisters. We voelden ons weer even in Nederland! Binnen no time werd Sius omringd door knappe mannen. Je zou bijna jaloers worden... (met wel de nadruk op bijna :) Een leuke, jonge internist die zijn blousje iets te ver open had staan met een stethos om zijn nek (het leek wel ER George Clooney, bijna dan) en een erg aardig student die voor het lab werkte en bloed kwam prikken. Even gezellig gebabbeld en hij kwam speciaal terug om ons de resultaten te vertellen, erg aardig! (voor de kenners: een CRP van 110 en verder weinig bijzonderheden in full blood count, wel aanwijzingen voor bacteriele oorzaak).
's Avonds heb ik met de landkaart op schoot en mijn mobiel als zaklamp de weg naar het guesthouse teruggevonden. En nu ga ik ziekenboodschappen doen (vers fruit, sapjes, wat lekkers en tijdschriftje) en dan naar Sius.
Het was even schrikken gister, maar we zijn allebei weer aan het idee gewend. Ik ben onze kerst in Mozambique aan het cancellen, maar Sius heeft een mooi balkon aan haar kamer en de zon schijnt hier ook, dus we gaan er wel op een andere manier van genieten!

Groetjes, Marlies

PS: Ik heb besloten dat ik Robin Hood ga spelen: stelen van de rijken om de armen te helpen. Sius heeft namelijk drie dozen goede handschoenen op d'r kamer staan, terwijl er in het hele Kalafong niet 1 te vinden is. 1 doosje zullen ze toch niet missen hier? :)

PS2: Voor de kenners, het precieze antibioticabeleid volgt nog. Gisteren was gestart met claritromycine en rocephin. Rocephin gaf een beetje huiduitslag bij Sius, dus die zal wel weer geswitcht worden.