Paradijs

Hallo mensen,
Na een paar dagen radiostilte zullen we weer eens wat van ons laten horen. Even vanaf het begin...
Zaterdagmorgen heeft Sius voor de 3e keer antibiotica gehad en omdat het zoveel beter ging, mocht ze naar huis. Feest! En net op tijd voor kerst.
Zondag (1e kerstdag) hebben we ontbeten met de 6 overgebleven studenten in het guesthouse (wij, 2x duits, 2x nigeriaans). Erg gezellig. Verder hebben we niet veel gedaan die dagen. Vooral veel rust en slapen, zodat Sius weer een beetje power terugkreeg.
Maandagmiddag hebben we besloten toch naar Mozambique te gaan. Sius voelde zich met de dag beter, dus we gingen voor een heel relaxt vakantieweekje. 's Avonds om 20.30u vertrokken we met een grote, redelijk luxe Intercape bus naar Maputo. Bij de eerste stop in Johannesburg kwamen ze erachter dat ze buspapieren hadden vergeten in Pretoria, dus 3 uur later waren we weer terug in Pretoria. 2 uur later dan gepland haalden we de grens met Mozambique. Daar hebben we 1,5u doorgebracht. Gelukkig waren wij mede schuldig aan dit oponthoud, want we hadden nog geen visum. En we zijn in Afrika, dus dat soort toestanden, ja, dat kost tijd...
Het busstation in Maputo (hoofdstad) was niet meer dan een stop aan een drukke straat. Door de vertraging hadden we een uur de tijd om geld te wisselen en de volgende bus te halen. Dat was een avontuur. Op goed geluk hebben we een aardig ogende taxichauffeur gevraagd om escorte. Op dat moment zagen we zijn auto er nog niet bij, haha! We hebben nog nooit in zo'n verrot voertuig gezeten! De kofferbak met onze tassen kon niet eens dicht :) Sius bewaakte onze spullen en ik ben geld gaan wisselen in een echte bank. Ik gaf ongeveer 60 euro in zuidafrikaans geld en kreeg 18.000.00 dingetje terug (die dingetjes zijn meticais en als je drie nullen eraf hakt en dan deelt door 25, dan heb je globaal een euro). Kortom, dat ging niet zo vloeiend aan het begin. De chauffeur bracht ons naar de volgende bus, die vanaf dezelfde straat vertrok (alleen een kwartier rijden per taxi verderop). Even slikken, want bus was wel een erg edel woord voor het gevaarte. Nadat de taxichauffeur ons probeerde op te lichten (mijn hoofdrekentalent was net goed genoeg om dat door te hebben) en een andere vent ons van hem af hielp en toen daarvoor weer geld wilde... toen zijn we de bus ingevlucht. De reis van 6-7 uur zweten en ruimtegebrek (onze benen pasten niet) werd 9 uur. Redelijk uitgeteld kwamen we aan in Inhambane. Met de phone van een local hebben we de backpackers kunnen bellen en die hebben ons opgepikt in het inmiddels donkere Inhambane.
En toen waren we in het paradijs! Echt! Een groot backpackerscamp met veel hutjes en slaapzalen gemaakt van riet. Een campingplaats erachter en een bar met muziek en iedereen om een kampvuur. Fantastisch. En de volgende dag zagen we de oceaan bij daglicht. Palmbomen, wit strand, heldere zee. We zijn de dag gestart met een duik (vandaag ook trouwens). Wij denken echt dat dit het paradijs is.
Ik vergeet de vergelijking met de rest van het land. Mozambique is een stuk armer en door 20 jaar burgeroorlog heeft de ontwikkeling stilgestaan. Faciliteiten zijn een stuk beperkter en de steden zijn niet te vergelijken met de redelijk westers ogende steden in Zuid-Afrika. Het meest opvallend is de ongelooflijke troep. In Zuid-Afrika bestaat een afvalverzamelsysteem en hier niet. Iedereen smijt zijn troep overal neer. Echt ongelooflijk! Verder zijn de mensen armer, de hutjes veel meer sober en dingen als gezondheidszorg zijn niet haalbaar voor de meeste mensen (te duur). Nu hier in het paradijs krijgen we niet veel mee van de toestanden in het land en zijn we vooral onder reizend volk.
We genieten. Ik (Marlies) zit in de zee en dan weer in de schaduw met mijn boek. Sius probeert af en toe wat op het strand te liggen, maar is na een kwartier ook weer overhit en rijp voor de schaduw. Sius is nu gaan snorkelen, erg leuk. Het was alleen een half uurtje varen uit de kust en met mijn verse Kenia-boottrip ervaringen heb ik gepast voor vrijwillige deelname.
Lieve mensen, ik ga zo een duik nemen. We gaan nog 1,5 dag hier genieten, voordat we teruggaan naar Maputo. Verder is er geen bereik per telefoon ofzo, dus over een tijdje zullen we weer eens mailen!

Groetjes, ook van Sius, Marlies